yığışdırılmaq — «Yığışdırmaq»dan məch. Çay içilib qurtardı, süfrə yığışdırıldı. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yığışdırma — «Yığışdırmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ev — is. 1. Yaşayış binası, həmçinin müxtəlif müəssisə və idarələri yerləşdirmək üçün bina, tikili. Kərpic ev. Daş ev. Yaşayış evi. Altımərtəbəli ev. – On üç il bundan irəli evləri yazanda Danabaş kəndinin tüstü çıxanı düz altı yüz əlli ikiyə çatmışdı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
amırramax — (Cəbrayıl) bir şeyi acgözlüklə qamarlamaq, yığışdırmaq. – Pəkuza almanı amırradı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
taydırmağ — I (Dərbənd) soyunmaq, çıxarmaq. – Gədə yatan so:ra üzü <özü> qurbağa paltarını taydırıb bir göyçəg qıza dönütdü II (Dərbənd) ayırmaq. – Mən istiyədəm süzü bir bir öyləndirib taydırım III (Dərbənd) aradan götürmək, başını əkmək. – Gəlin biz… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bağlamaq — f. 1. İp və başqa materiallar vasitəsilə şeyləri bir birinə rəbt etmək. Atları axura bağlamaq. Qayığı körpüyə bağlamaq. Toyuğun ayaqlarını bağlamaq. // İp və s. ilə bir şeyi başqasına və ya bir neçə şeyi bir yerə rəbt etmək, tərtib etmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
büzülmək — f. 1. Yığışmaq, qırışmaq, büzük hala düşmək. <Qızın> qaşlarının qovuşduğunu, dodaqlarının, büzüldüyünü . . görürdüm. M. S. O.. 2. Sığınıb durmaq, yazıq yazıq durmaq (oturmaq), susmaq, dinməmək. Ata ümmid ilə baxar uşağa; Büzülübdür anası… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cilov — is. Qoşqu ləvazimatının, ağızlığa (kəmə) bənd edilmiş uzun hissəsi; qayışdan (ya ipdən) ibarət olan və qoşulmuş atı idarə etməyə xidmət edən hissəsi. Atın cilovundan yapışmaq. – <Yusif Sərrac> oturub, əlindəki cilovu tikib, tamam edirdi,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cilovlamaq — f. Başına cilov keçirmək, yüyənləmək. Atı cilovlamaq. – Atını minən cilovlar. (Ata. sözü). Vəzirlə vəkil sarısaç adamın atını cilovlayıb saxladı. Ə. Vəl.. // məc. Saxlamaq, yığışdırmaq, boğmaq, əlqol açmağa qoymamaq. Rübabə kirpiklərini qaldırıb … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
döşürmək — f. Toplamaq, cəm etmək, yığmaq, yığışdırmaq. Dərviş Məstəlişah cəld taxta parçaları döşürüb, töküb xurcuna, atır çiyninə, girir yükün qabağından asılan pərdənin dalısına, gizlənir. M. F. A.. Şərqli uşaqlar . . qapı bacanızda konserv qutuları,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
